Bir şiirin düşündürdükleri:

*
_Güya bir mayısın kapısını çalarken düşmüşsünüz

*
Hoş ve üstü örtülü bir mayıs göndermesiyle başlayan bu şiir;
sınıfsal mücadele tiplerinin, yine ve en çok aynı sınıf üyeleri tarafından
yargılanması gerekliliğini yeni ve yeniden kazanılacak ivmeler açısından
elzemdir “ fikrimi “ tazelememi sağlıyor.

Bu kesin cümlenin şiir ve şairin arka plan duygularıyla pek ilişiği
olmayabilir.

Ve fakat okuru konuşturan ve düşüncelerin çarptığı yerden dönüşünü
hızlandıran bir yapı içermesi elbette dikkate değerdir.

**
Bir ölüm nedir
Gecesinde hüzünlü eylemler türetiliyorsa
Dağarcığı yalınayak bir bebektir
Tahammülün kızgın kantarmasında

**

Acılanmak böyle bir şeydir.
hedeflerin çok ciddi donanımlarla temellendirilmemiş olmasına
dikkat çekilirken bile, hayıflanmalarla dolu bir içlenişi okura aktarmak
bu dizelerle mümkün kılınıyor.

Haklılıklarına rağmen yüksek sesle dillendirilemeyen taleplerin
birbirini tetikleyen kızgınlık gösterileriyle hatta ölümlerle sonuçlanır
olması, bu anlamdaki zafiyetlerin ( az gelişmişliğe bağlı tahammül ile
yine az gelişmişliğe bağlı sınıf bilinci çatışması)
eleştirel anlamda yeniden sorgulanmasına işaret ediyor.

*Al işte yoksunuz oyuncağı kalbim, zehir zemberektir…

bu cümleyi kurabilen yeni yepyeni bir neslin ayak seslerini duyabilmek
dahi kulağa iyi geliyor.

Ölümler nelere mal olmuş ve neleri yaşatabilmişse o kadar değerlidir.
Sonucuna ulaşmak mümkün oluyor.
Ancak;
ölüm, değer, ve kahramanlık vurgusuna getirilen eleştirel yutkunma
diyebileceğim bir dize ile karşılaşmak şiirin omurgasına çok yerinde bir
tavırla hizmet ediyor.

**
__Yüreğin çığlığı ne zaman suya dönüşse

____Ölüm____
Eylemin mavi yapraklarının nokta noktası
Ve bir an bir şey soracak gibi
Donup kalması
Kırçıl göz bebeklerinde kıvılcımların
Bir başka adı da olabiliyor bilmiyorum

**

Elbette ölüm sonsuz bir hoşça kal demektir kalanlara ve üzgünlükler de
henüz söylenecek ve yaşanılacak olanların sonlanmasınadır

Bir ölümün hatırlatacağı çok şey varken kahramanca ölebilmeyi
bütün insanlık tarihi onaylamış kayda değer bulmuştur.

Esas olarak nasıl bir dava yahut hangi neden için ölününce kahraman olunacağıdır.

Çünkü benim gibi sıradan bir insanın sıradan ölümü bile en sevgili yakınlar
için hiç beklenmedik bir anlama bürünüp özel ve manidar addedilebilir.

Bu açıdan bakıldığında yüzlerce insana aynı anlamlılıkla duygu iletisi
sunmuş ölümler (ki çok kez bilerek değilse de göze alınarak
gidilmiştir) saygı ve empatiye değerdir.

**
____Sanki____
Oyuna başlarken mızıkçılık etmesi bu çocukların
Hey Talat!
Marx,la ``Mavra`` geçmeyi bırak
Ölümün neresi ``dönüştürülür``?
Dinle kol, kol denizlerin yeraltı nehirlerini

Hüznü buruk O mayıs gecelerini Tepe, tepe sürülür…

**

Ölümün dönüştürülebilir olmasını kısman ele almış olduğumdan
Marx, (D)deniz ve argo aksanlı “Dinle” emir kipine de uyarak;

yeni gençliğin derinlerinde, akış yolu bulan değişimin(!) neye göre ve
hangi kanallardan beslendiğine kısaca değinmek isterdim fakat, çok
çeşitli ve sindirilmemiş bilgi akışı içinde yüzülmekte olduğunu
onaylamayacak kimse yoktur zannıyla vazgeçiyorum.

Denilebilir ki şu anki genç ve bazen(!) dinamik olan nesil, genel olarak
şöyle seslenmektedir:

-hey öldünüz de ne oldu ne değişti yine ve hep yerimizde saymıyor muyuz!

Evet haklılar artarak süren adaletsiz gelir dağılımı ve gelecek kaygısı
İnanılmaz boyutlardadır.

Üstelik tırpanlanmış bulunan; “sorgulamak, talepleri dile getirmek ve
sınıf bilinci oluşturabilmek gibi, temel farkındalıklar oluşturulamamakta
ve bu gibi nedenlerle su yüzüne vuran diğer yüzeysel sorunlara kapılan
genç insanlar çok daha vahim bunalımlarla yaşamaktadırlar.

Ne yazık ki insan ve onun acıklı serüveni, karınca yürüyüşü biçiminde
sürmeğe devam etmektedir.

*
____Sanki____
Oyuna başlarken mızıkçılık etmesi bu çocukların

*

İnsanın bütünü görebilme yetisinden mahrum kalmasının en önemli
nedeni; aniden zenginleştiğinde çıldıran bireyler gibi, duygudurum ve
düşüncedurum (analitik kavrayış özümseme vs) değerlemesini tam
anlamıyla ve tekelden yapamayacak olması ile ”açıklanır” bulurum.

Marx ve onun ürettiği düşünce sentezlerinden yola çıkarak;

(ki bazı kesin yargıları kendisinden sonra gelen düşünce açılımları sayesinde
hala yeniden değerlendirilmeyi beklemektedir.
din afyondur- - “Doğru Anlatılmamış” olduğunda burun ve kulak kestirme
yoluna gidebilecek kadar bkz :Afgan kadın- )

ölümün “gerçeklikler” karşısındaki “geribildirimini” yeniden ve ciddiye
alan bir tutumla, içinde bulunulan yüzyıla nasıl ve ne gibi yarar ve zararlar
çıkarımlanır sorusu ile,
daha doğru nasıl yönetilir, yanıt-sorusunu şiirden alıp gidiyorum.


Teşekkürler




wewin tarafından 7/31/2010 2:39:23 PM zamanında düzenlenmiştir.

wewin tarafından 7/31/2010 2:40:28 PM zamanında düzenlenmiştir.

wewin tarafından 7/31/2010 2:41:33 PM zamanında düzenlenmiştir.

wewin tarafından 7/31/2010 2:43:23 PM zamanında düzenlenmiştir.