Bir Damla’yım ben, Adım Gözyaşı.(*)
Hiddet ve Mutluluk ile dökülen,
Aşk’tan, Neşeden ve Acı’dan iyi anlarım.

Çok Öğretmene aşık oldu
bu hayran ve hiç-bir-şeyden anlamayan Yürek!
Ders-boyu, Göz-Göze, Yüz-Yüze gülerek
tüm Boyutlarıyle, önlü-arkalı inceledi Aşk’ı.
Sadık kaldı ama,
Siyah-Saten-Önlüklü,
beyaz-Ay-Yakalı,
pembe-küçük Kurdele’li
Okul Kızlarına.

"Tarçınlı Salep" gibiydi Aşk,
Fatih’te!
Omuzu Terazili, iki Kefeli, Gümüş Kalaylı, Bakır Güğümlerde satılan,
"Ağaç Kömür"ün kızgın-Közü dibinde,
Sarı-Pirinç-Metal Musluktan akan Salep bir kefede,
diğer Kefe’de Çırpınırdı Cam Bardakları,
" Bardak Yıkamak için kullanılan İbrik" ile.
ve bir de yedek Su Bidonu,
Kömür, Bez, Havlu.

Yakardı,
Can Damarımı "Salep" gibi, Aşk.
"Bir Kuş gibi" çırpınırdı, akardı
Kalbime
küçük Sevda’nın kocaman Gözleri
Ne güzeldi Utanç...
"Ayıp" denilen Toplumun Gizli-İşaret Parmağı.

Kendimizin bile "kandığı", Kollektiv Yalanlar ile
"Caka" satar, "Volta" atar, "Kız" Tavlardık, Komşu Mah’lelerde.
"Bizimkiler" Kardeşlerimizdi çünki,
koruduğumuz.

Yine de sevdi bu yumurcak Yürek,
Mahallelli Arkadaşın küçük Kız Kardeşini.
"Evcilik" Oyununda sıkıştırdı, öptü Velet.
"Baba"yı oynuyordu,
n’apsaydı yani?

Hiddetten kızarmış Dost bir Yüz,
dışarı fırlamış-kızmış Gözler,
Dudaklardan savrulan Küfür, Tükürük,
benim yüzümden yenilen Dayak
ve
Gönül Kardeş’in Gözyaşları.

Ölsem de süzülecek Yanaklarımdan,
"hatıralar ile beslediğim"
bu Damlalar.

(*) Diğer 6 FATİH ŞİİRLERİ’ni lütfen okuyunuz.