turuncuya boyandı kapılar saçlarımız unutulmuş bir ağıtta yıkanıyor şimdi boğulmak anlamsız mı dersin bu keşmekeşte peki ya korkusuzluk hangi kelimenin ilk harfi olarak düşer gecemize?
_derken yalnızlık
ahh adımızın ilk harfi, ilk d/okunuşu ve ilk sevinci! artık biliyoruz ki s/onsuzluk denen şey, efsanevi bir aldanıştır suyundan, y/aşından ve hayallerimizin en yiğit b/akışından
ter de üşür bilir misin sevgili? ve unutma Afrika daima daha soğuktur Sibirya’dan
yüzümüz güneşe dönük dem/e vadiler de susar bir gün iki gülüş arası! davullar çalındıkça şehir şehir, sokak sokak ya da kavgalar koşarken içime içime ölü güvercinler uyanır nemli gözlerinde…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Gölgelerin üstünde... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Gölgelerin üstünde... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
hani bazen bir sayfaya gelir bir şiir okursunuz sonra bir süre düşünür bir şeyler yazmak geçer içinizden kelimeler yetersiz kalır ve hele sonra gelir yazarım diye gidersiniz aslında kaybolursunuz gün boyu şiirin içinde her mısrada her sözcükte derin bir hesaplaşma yaşarsınız... o zaman beylik laflardan vazgeçer sadece hissettikleriniz yazarsınız
işte böyle sayfalarına gelip yittiğim üç şiir ustası dostlarımdan biriside bu sayfadır.. şiir can bulmamış can vermiş belliki yazana da okuyana da... sevgiler saygılar dost kalem
öncesizliğin makamına ağlayan harfler tanıdık bir ezgide kararan gece ve sus emri hangi akşamdan arta kaldı sevincimiz
ve yalnızlık sigara dumanına karışan tüm ağıtlara and olsun ki kara tenli bir gecede ölmek yasaklanacak kıtalara afrika daha sessizdir sibiryadan ve yalnızlığına karışır rengi
ve sevda yezidinin gönlüne düşse güneş buz kesecek duasında terkedilmiş ev sessizliği ve karanfil ve karanfil taşıyan meleklerin kahırlı elleri ve susturulmuş bir ölmek ağrısı
ve hasret sevdanın repliklerini ıslıklayan seyirci ne zaman perde kapansa adı özlemek olur somali üşür senegalin elleri yoktur ve çiğdemi bilmez unutanlar
son istasyon terli harlerle geçtim kapından temmuz üşüdü şivemi bozan rüzgara selam olsun kulağıma fısıldadı ''cennette lir çalacakmış şair''
boğulmak anlamsız mı dersin bu keşmekeşte peki ya korkusuzluk hangi kelimenin ilk harfi olarak düşer gecemize?
_derken yalnızlık
ahh adımızın ilk harfi, ilk d/okunuşu ve ilk sevinci! artık biliyoruz ki s/onsuzluk denen şey, efsanevi bir aldanıştır suyundan, y/aşından ve hayallerimizin en yiğit b/akışından
ter de üşür bilir misin sevgili? ve unutma Afrika daima daha soğuktur Sibirya’dan
_hatta sevda
yüzümüz güneşe dönük dem/e vadiler de susar bir gün iki gülüş arası!
ki
duvağı açacak olanın gözlerini kör edecek kadar da son kokar an...
tebrikler...