Askerlik görevim sırasında yazdığım, aşk ve tutsaklığı ele alan bir şiir. Gönüllü bir tutsaklığı...

I

Kıpırdamadan bir adamın
Özgürlüğe selam durması
Aklına düşünce sen
Yani rahatta olması
Karın yağması lütuf
Ayakların acımaması
Yaşam buradan ne büyük!

Boynum iki kez bükük
Alnım bir daha ak
Her içtimada seni düşündüren zamanlarım var
Şu tüfek nasıl gereksiz nasıl üşütüyor bak
Ellerimde ellerinin yerine
Tetiğin durması...

II

Eksi onda parmaklarının cebine dolamaması
Benim yerime dolaş
Benim yerime dikkat
Şuradan şuraya gitmenin
İzinsiz ve sıradan olamaması
Başına buyrukluk ne büyük
Ne ızdırap iş itaat

III

Binlercesinin tek emirle sana dönmesi
Senin yönün sağ
Senin yolun hiza
Dirsek temas aralığı bir araya gelsek mesela
Yani güneşin daha bir hızlı doğması
Yani acasız batması çok defa

IV

O insanları izlemenin sabrı öğretiyor olması
Onların soğuğu bol
Onların küfrü gani
Seni düşünebiliyor olmama şükrediyorum yani
Şimdi tek derdimiz bu bitmez gibi duran yol
Orda neydiysen
Şimden sonra da
öyle ol!


Murat Gil