Daha nasıl anlatılabilirdi ki onsuzluğun çekilmez azabı...ve ...öznenin yokluğunun o gözünde çekilebilirliği...her şeye rağmen demiş şiirin öznesi her şeye rağmen ...hiç bir şey onun yokluğundan daha kötü olamaz... Ve demiş....( Ve bütün bunlara rağmen...bensizliğin iyiliği öyle çok onunla ki...tüm hissedilenleri ve yaşanılanları hepsinde önemlisi haklılığımı bildiği halde şu an kendisiz bırakışının başka bir anlamı olamaz...

Anlatılanlardan çok öte derin bir acıyı imlemiş şiir kelimeler ardına...

Baştan sona mükemmel bir eserdi.Özellikle anlatımda nesnelerden bu derece yararlanılmış olması çok fazla etkiledi beni.

Nasıl diyeyim..resmen canlı, kanlı , yaşıyan, yaşanmış olan, tanık olunan ya da bir hayatı en yakın plandan izlemiş gibi bir intiba..ve bu intiba sonrası duyguya daha bir yakın olma...şiiri içözünde daha fazla kavrama ...şiir dilinizi: güncel dilin olanaklarından yararlanarak nesneler üzerinden kurarak duygu doruğuna erişme yolu olarak tanımlamak yanlış olmaz sanırım.

Teşekkürler paylaştığınız için bu değeri ve şiir öğretisini.

Gönülden tebrik ederim.Selam ve hürmetlerimle.