Öğretmen olmayan bilemez,
Öğretmenlik başkadır, bambaşka:
Yolda giderken bir öğrencin dedi mi merhaba,
Unutursun o günkü dertlerini...
Dünyanın en büyük adamı sanırsın kendini!

Öğretmen olmayan bilemez,
İlim irfan ışığıyla aydınlatırken öğrencileri,
Karanlık sokakta fener olur
Ufacık bir parıltı gözlerindeki...

Bir aynadır öğrenci öğretmene;
Baktıkça kendisini görür,
Kendi yansımalarını görür öğrencide.
Biraz dağılmışsa kılık kıyafeti
Çeki düzen verir üstüne,
Toparlar dağınık düşüncelerini...

Öğretmen olmayan bilemez,
Okul şifa kaynağıdır bir öğretmene
Göremezse öğrencilerini uzun süre,
Hasta olur yüzü gülemez!

Öğretmen olmayan bilemez,
Tabiatta en güzel manzara;
Bir öğretmendir öğrencileri arasında.
Kırmızı bir gül görürseniz,
Beyaz kelebekler omuzlarında,
Dünyanın en mesut kişisidir O, bilesiniz!

Öğretmen olmayan bilemez,
Emek verdiğiniz yıllar arttıkça
Biraz daha bağlanırsınız
Gönül bağlarıyla onlara.
-Bir kez daha gelseydiniz dünyaya?
"Öğretmen olurdum." cevabını verirsiniz mutlaka!
Zaten öğretmen olunmaz, doğulur aslında.

Öğretmen olmayan bilemez,
Yüreğinde kasımpatılar açar,
Açar pembe beyaz her 24 Kasım’da
Öğretmen has bahçevan; yetiştirir itinayla...
Çiçeklerin kokusunu duymuyor musunuz?
Türkiyem’in en güzel çiçekleri!
Ama herkes çiçek yetiştiremez:
Öğretmen olmayan bilemez!

Aysegül Nair