Kumbarama Attım Bir Gün DahaB/ekle Gele/(ye)ceğim; Ha bu gün!... mavi saçlarında merdiven kurduğum kır çiçeğim beliklerinde yürüyorum yıldızlara elimde sihirli bir ayna süzülüyorum gamzelerinin çukuruna aksinde çoğalan yine kafam dumanlı bu gün yayını kestim duygunun kalem ibrişim /anılar gergef işliyor dimağıma inceden inceye hasretini acı badem çiçeği soyut zamanların puslu karanlığında yüreğimin tuvaline kazıyorum sevgini nemli çimenleri eş tutuyorum yalnızlığıma alaca karanlık anıların gizeminde boşalıyor zembereğim çatalıma batırdığım hayat lokmasından duygu kırıntısı bırakıp kaçtığım ayak izimde hadi durma!... zerduş gözlerinle vur beni -yine küskünüm şiirlere- adını fihristliyorum her gün al-fa-be-de diziyorum abaküs gibi gözlerime ram olsun doluyorum a ‘dan z’ye kelimeye ayracım sen kaldın yüreğimde karakalem akıyor duygularım kor dudaklarınla sil beni sana veda etmek var ya! beyaz duvak toprağımda hadi bir el salla son dua’nla bakma gamzelerimde solan güllere sen her daim goncasın dudağımda //yanıyor meşalem şehitler sokağında adım kaldı (miş’li) geçmiş zamanda // ne bayramda ne de hazanda solmayacak diktiğim sarı papatyalar adım yazılı her yaprağında med-cezir kıyılarında kaybolan yakamoz kızıl saçlı güneşin taçsız kraliçesi nafakasına sevdalı aldığım nefes kumbarama attım bir gün daha varsın uzun olsun burnun ne çıkar kokla her baharda tuzlu rıhtımda geleceğim mutlaka ağaçlar çiçek açtığı ayda bekle… fot.ümmü aşcı ÜMMÜ AŞCI. |
Bekle
Geleceğim Nisan da.
Tebrikler.
Selamlar saygılar.