Kimseyi kırmam,incitmem bile bile
Sitemlerim kaderedir,yazan böyle yazmış bir kere.
Kime ne söyleyeyim,kimin yakasını tutayım?
En yakınım bildiklerim anlayamaz hissettiklerimi...
Güneşli günlerden,çiçeklerden
Yemyeşil kırlardan bahsederim onlara
Oysaki, kurtulamam beynimdeki çöplükten
Bir türlü arınamaz düşüncelerim...
Kolay incinir benim kalbim
Fakat,bir o kadar da kolay affeder
Küskün bir yüz görsem dayanamam
Sevginize ihtiyacım var biliyor musunuz?
Ne olur, tutun ellerimi diyemem.
Dışımı allar, pullar süslerim,
Herkesi mutlu etmek isterim
Onlar benden daha akıllı ve zekidir bilirim
Dertleri ise bin bir türlüdür...
Benim derdim nedir ki der, boynumu bükerim
Üzüntüm içimde saklıdır benim...
Anlamlı bir tek söz edemem
Konuşsam, dinletemem nasıl olsa
Söyleyemem,anlatamam,anlaşılamam...
Biliyorum ki,herkesin söyleyecek
Çok daha anlamlı sözleri vardır aslında...

(17 Ekim 2007-İstanbul)

Gülhan Çeliktaş