HAYATLA ÖLÜM ÇAPRAZ KAFİYE OLUŞTURUR
Düşlerin intihar saatidir,
Umutlarla elele verip... Akşam, şimdi hurdacıya verilmiş Bir kitap hüznü taşır,kıyılara İki satır arasındaki, En uzak yalnızlık olursun. Yaralı bir kuş gibi çarparsın,cama Gözlerinden annenin ilk gençliği geçer, Henüz sandık lekesiyle tanışmamış İnce bir dantel oyası gibi. Dudağının kıvrımdan dökülür, Eksik bir gülüş karne sevinçlerinden kalma... Hayatın boyunca hiç sevmediğin; Kaotik mimarileri hatırlatan,büfenin içinde Uzak bir akrabanın düğün hediyesi olan, Kahve fincanlarının yanında durur günlerce ’Milli ve insani bakımdan fazilet olarak kabul edilen davranışlarından ötürü...’ Sana verilen teşekkür belgen... Kimse başını okşamaz. Hala poyraz rüzgarları değdiğinde, İnce bir çaresizlik gibi sızlar, Eve sevinçle koşarken dizine aldığın Ve hiç kapanmayan yaralar... O mutluluktan hatırladığın bu sızıdır artık. Mart sabahlarının ilk çiy tanesidir, Şimdi gözlerinden düşen. Hayatla ölüm çapraz kafiye oluşturur. Dün ve bugün arasındaki karbon kağıdı, Hergün biraz daha incelir. Matematik derslerinde gizli gizli Edip Cansever şiirleri okuduğun, Yüzünde kır çiçeklri açtıran İlk sevgini düşünürsün, Geceden şarkılar seçtiğin... Lunapark çocuklarından ödünç alınmış mutluluklar, Çok geride kalmıştır artık. Gece iyice çöker. Beyoğlu’nun en kalabalık saatidir şimdi... Üst katın balkonundan,bir şarkı yükselir; ’Kimseye etmem şikayet,ağlarım ben halime titrerim mücrim gibi baktıkça istikbalime’ Kocasının gidişini bir türlü kabullenememiş, Ve hala sofrayı iki kişilik kuran Nazan abladır, istikbaline baktıkça titreyen... Acı bir gülümseme geçer yüzünden, Gamzemi ne çok severdi dersin. Haziran rüzgarı ellerine, Ölüm çelenklerinden dökülmüş Beyaz bir karanfil bırakır, Biraz ezilmiş Biraz küsmüş... Artık hayat da veresiye vermez mutlulukları. Gelecek, yırtılmış bir harita gibi uzanır önünde, Ne gideceğin yeri bulabilirsin Ne döneceğin kenti... En iyisi, kaybolup gitmektir karanlık gece treninin içinde... Nazım’a... |
Gelecek, yırtılmış bir harita gibi uzanır önünde,
Ne gideceğin yeri bulabilirsin
Ne döneceğin kenti...
En iyisi, kaybolup gitmektir karanlık gece treninin içinde...''
Güzel anlatım ve dizeleriniz adına kutlarım.Güzel gün ve geleceğe.RABATLI