YARALANMIŞ HAYATLARIN ÖYKÜSÜ
Ayrılığın ilk mevsimindeyiz,
İkimiz de kendi öykümüzü yazıyoruz Farklı kentlerde,aynı dilde; ’Yaralanmış hayatların öyküsü’ Son doğumgünü hediyem, Telleri kopmuş bir saz gibi duruyor Yaralı bir akşam, üşümüş Davetsiz giriyor,tülü aralayıp... Yanıveriyor,sokağın ilk lambası usulca. Şimdi, bu kentte tüm şarkılar Hüzünlü dudaklardaki ayrılık türküleridir... |