DÜŞ ARKADAŞINA MEKTUP
Çocukluğundaki düş arkadaşını hatırla bu gece,
Ve eski günleri… Çocuk bayramında alınan balonları Gökyüzüne bırakırken duyduğun mutluluğu Yılbaşı kokinalarına pamukları Dünyanın en önemli işiymiş gibi taktığını ve Elma şekerini nasıl çok sevdiğini… Pazartesi sabahlarının mahmurluğu düşsün Gözlerine Okula gitmek istemiyorum diye bağır Hatta beyaz yakana vişne reçeli dök yeniden Ve hiç umursama Nasılsa herşey kirlenmiyor mu zamanla O günlerdeki umudun hükmü yok çoktandır Sahipsiz acılara bıraktı yerini, gidişlere Yürürlükte olan sadece yalnızlık. Şahsa münhasır değil artık dizlerindeki yaralar Cesaretin yok artık yeni yolları adımlamaya, Ne de geçmişine dönüp hasar tespiti yapmaya En iyisi bir ikindi vakti karanfil bırak kendi mezar taşına. |
Saygılarımla...
A.Rıza