BU İŞTE BİR TERSLİK VARBu hayatta bir terslik var? Her güne birden fazla acı düşüyor Radyoda, hep o şarkı çalıyor Çağrıştırıyor bana ölüm senfonisini Boynumda siyah bir inci Dudaklarımda tarifsiz birinin adı Korkuyorum gözlerindeki uçurumdan Sanki kayıp gideceğim yardan Ayrı düşmüş kalplerin mesafesinden Bir boşluk ki, sonsuza açık kapıları O yürek ki, yüksek surlarla çevrili Ruhun göklere uçup gittiği Ve kara toprakla harap olduğu gündeyim Geçiyor gözlerimden aşk yeminlerinin merasimi Kollarımda sakladığım, gizlediğim sırrım Korktuğum, ellerimden kayacak diye Göç ediyor işte dünyamdan, bilinmezlere Önemsediğim her ne varsa ömrümce Uçup gidiyor rüzgârların önünde İki özgür sevdalı yürektik oysa Bir başka yazgıda buluşacaktık Kabarıp gidecektik aşk dalgalarına Azaptan ve ıstıraptan uzak Beyaz uykusunda gecenin, gezinecektik Bu şiirde bir terslik var Modası geçti bu sözlerin Betimlemelerin ve imgelerin kol gezdiği dörtlükler Karıştılar sessizce, hayat felsefesine Anlatmak istiyorum her şeyi, Kelimeler kifayetsiz kalıyor Ah! Anlatamıyorum Kaçtıkça bu vicdansız yağmurlarından İliklerime kadar ıslanıyorum Kaçtıkça üstüme sıçrıyor çamuru Ve satın alınıyor insanlık onuru Ağzımdan dışarı fışkırmayı bekliyor İsyan çığlıkları Bir kadının bağrında yetim kalmış umutları Maviden griye dönmüş gökyüzü Bozkırların bitki örtüsüdür yüzü Belki de ben de bir terslik var Beynimde kırkayaklı düşünceler Her bir ayağında ayrı düşler Uzun geceler pehlivanı Uykuyla savaşın namağlup kahramanı Ben bittim, tükendim görmüyormusun? Yenildim, lütfen üstümü örtermisin? |