BALIKÇININ KOVASI
Bir bankta yalnız oturdum ,
İnsan olmak ne zordu kendime sordum. Ya dünya tersine dönse Küçük bir balık olsam nasıl olurdum? Niyetim de yoktu balık olmaya Deniz güzeldi, berraklığına vuruldum. Önce gözüm daldı suya Kıyı ısıtmayınca maviliğine sokuldum... Girdim içeri balıkçının hali nice sordum. Sesim çıkmadı balıklar oldu dostum, Bu nasıl dünya böyle? Söz umarken sükunette cevap buldum. Bilmem kaçıncı sefer boş geldi oltası, Umdu bulamadı,topladı gitti tarağı tası... Şapkasının altında türlü dünya tasası , Sağlam cebinde yoktu parası. Dedi, ne talihsiz gündü! Nasibini aradığı dalgalara sırtını döndü Güneşi unuttu az önce durduğum kıyıda Ardı sıra şükreden balıklara küstü Dedim tok gönle yem sunan Balığın derdini kendininkinin yanında yok sayan Eğil de bak susuz kovana! Gör, kaç can acıyla cırpınan! Sen biraz daha olsun istersin Bugün nasibin bu kadarmış neylersin... Şu denizde sudan çok balık olsa Sen yine nasibin kadarını yersin. KEZİBAN ÜLKER 03.07.2010 01:37 çektiği harika fotoğrafla içimde yazılı olanı kağıda döktüren objektifi de kendi gibi sadece güzeli gören insan; ellerin dert görmesin dostum y.s. |
kompozisyon ve anlatım mükemmel bir uyum içindeydi..
bir yandan vermek istediğiniz mesajın güzelliğini yaşarken bir yandan da sizi bir deniz kenarında balıkçılara bakarken görür gibi oldum..serin bir esintiydi..çok keyif aldım..gönülden kutlarım efendim..sonsuz saygılarımla..ziya var