O Benim CanımGözlerimin uzun uzun uzaklara daldığı; Karanlık gecelerin birinde, Yine Seni düşünüyorum. Ve yine gerçekle yalan arasında Sıkışıp kalıyorum. Seni kaybettiğim 13 kasım günü başladı, Gözlerim uzaklara dalmaya. Ve o gün öldüğünü bilsem de Görsem de , duysam da Ne kulaklarım duyduğuna, Ne de gözlerim gördüğüne inandı. Ne tuhaf böyle bir acı yaşayınca, Sanki vücudun etrafına Bir zar giydiriliyor. Ve hiç bir şey hissetmiyorsun. Zamanla zar yırtılmaya başlıyor. Ve sen gerçekle yalan arasında Sıkışıp kalıyorsun. Şuan bütün hücrelerin O öldü dese de; İçinde hep bir yerlerde O gelecek Ümidiyle yaşıyorsun. Biliyorum o kim ? diye sorucaksınız. O benim BABAM , Canım , Herşeyim. Ölümünün üzerinden bir sene geçti Nasıl geçtiğini ben bile bilmezken Size nasıl anlatabilirim ? O’nu görmeden , sesini duymadan , Kokusunu hissetmeden. Tam bir yıl ! İnsan anlamasa da, Yıllar günlerden hatta saatlerden Bile çabuk geçiyor ve geçecek! Ama O’nsuz geçen yıllarda, Yarım yaşanmış mutluluklar Yerini tam yaşanmış Burukluklara bırakacak..... Nagehan Söylemez 13/11/2003 |