Geçersin
Geçersin a gönül, geçersin bir gün,
Bir bakarsın bir an olur geçersin. Geçilmez sandığın dağdan bir külün, Üstünden bir duman olur geçersin. Hissin, bir muhâlin olmaz muhâli, Halinse kararsız bir suyun hâli. Bir kaza bekleyen emir misâli, Ansızın bir tufan olur geçersin. Neden geçilmez ki, neden ve nasıl? Nihayet delirir çıkmazda akıl. Bir cinnet anında gelir son fasıl, Ve yer ile yeksan olur geçersin. Bir seraba doymuş gibi kanarak, Bir vehme bir ömür vardım sanarak, Bir hayal peşinden yalnız yanarak, Herkese bir nişan olur geçersin. Ankara, Temmuz 2010 |