Karlı dağlar, karını almış bu yıl,
Sıcak günlerle savaşa yine başlamış,
Karlı dağlar, kürtüklerini yine saklamış,
Yazın karlı dağlarını sevenlerine…
Karlar, ılık ılık sessizce eriyor,
İnsanın kalbine bir soğukluk veriyor…

Kar yedik, hem de kana kana,
Mayısın tam da otuzunda.
Çiğdemler saklanmış karın altına,
Kar eridikçe çiğdemler gülüyor,
Güldükçe gün yüzüne çıkıyor…

Çirişler, dağların eteklerinde,
Kar kürtükleriyle arkadaş olmuş,
Körpecik yaprağını rüzgâra bırakarak,
Hepsi de sevinçten dört köşe olmuş.

Kekik otları, burcu burcu kokuyor,
Rüzgârın altında sevinç, neşe doluyor,
Koklayan yüreklere enerji oluyor.
Karların eteklerinden aşağılara,
Sular, şaldır şaldır akarak,
Yanmış yüreklere su serpiyor.

Pınarlar güldür güldür akıyor,
Coşmuş sulak yaylalarda,
Otlar, sular içinde yüzüyor,
Çiçeklerini sıra sıra diziyor…

Dağlar bezelidir, rengârenk çiçeklerle,
Zirveler, ovalar örülüdür böceklerle,
Çobanlar sürmüşler, koyun sürülerini,
Kuzularla buluşturmuşlar kekiklerini.
Köpekler, sürülerin etrafında dört dolanır,
Sahibinden başkasına hemen dadanır.
Koyun peyniri, bir başkadır yaylalarda,
Yavan ekmeğin tadı unutulmaz sulaklarda.
30 Mayıs 2009
Karababa Dağı/Akdağmadeni-Gemerek