Rüzgâr
Her mevsim bir rüzgar eser arkamdan
Beni iliklerime kadar ısıtır Soğuğu kemiklerimi sızlatır Sonra benden bir parça koparır Savurur meçhul diyarlara Def olup gitmek Bir alev olup yanmak isterim Limanda sabahlar Beyaz bir gemi ararım Güverteyi gözyaşlarımla yıkarım Ama gidecek deniz bile bulamam Aklım uçmak üzeredir Ya kalbim?.. Zaman bir kuş gibi geçer Çiftçi tarlasını sürer Buzağıyı anası besler İnsan bu hep esip gürler Bu dünyayı mesken mi sandınız O rüzgar her mevsim eser Çalar kapıyı bilmezsin sıra kimin Sormaz bile sana sen kimsin Son emanetini teslim edersin Ölüm diyorum siz ne sandınız |
eskiyen zaman mı insan mı bilinmez
Tebrik ve sevgi ile Bahar şair