Üstü kırlent örtülü sevdalar gördüm.
Deri sehpanın üzerindeki plastik vazonun içinde gizliydi
Yuvarlak küpenin yalandan meselleri…

İpi, sapı, ucu kaçmış bir ören bayan geçiyor
Aklımın daha akıl almamış yerlerinden
İğne oyalı Denizler kuşanıyor
Deniz çitleniyor,üç tarafıma

Güvensizlik bulutlarının yağmurlarıyla yıkanıyor
Ülkemin Parke taşlı sokakları
İçimde bir fay kırılıyor
Hazırlıksız yakalanıyorum depreme
Kurak bir bozkırın bitki örtüsüyle,

Kalaysız sözler ardında
Bir takım belli belirsiz
Doğulu kadınlar sızıyor coğrafyama
İhanet bir koala kadar tembelken
Hızlanıyor kanımdaki akarsu, kanıyor kanaviçe
Ve dağlar paralel uzanmıyor denizlere
Okyanuslar karanlık ve yalnız gemileri alırken koynuna
Bir sevgilinin adı siliniyor dalgaların toprağında

Şüphesiz Dalgalar döver şimdi
Kazır gövdemin üzerinden ilk adını
Sen şuan içimde ilk adsız türbe
İlk işsiz peygamber
Sen daha kitap olmamış bir dinin ilk uleması…

16/04/010 05:33
(Mesel II)