YÜREĞİMDE İHTİLÂL
Gitti !
Vefasız bir akşam güneşinin Uzak vadilerin arkasına sığındığı gibi Ateşe vererek bütün suç delillerini Bırakıp günahlar ortasında beni Çekip gitti derin bir karanlığın en sessiz kuytusuna... Şimdi vakitlerden gece. Günlerden hep cuma. Zamanlardan hep o an ! Ruhum tedirgin. Kaypak yürekli, korkak ve yalancı , iki yüzlü insanlara Alabildiğince kırgın yüreğim. Okunan şu sabah ezanlarına and olsun kii Lime lime doğrasalar, dirhem dirhem yaksalar bütün bedenimi, Af, etmiyeceğim !... Annemin müşvik sesi yankılanıyor kulaklarımda. __ Kızım diyor, bu kadar celallenme,Allah büyüktür biraz sabır... Sabır sabır nereye kadar diyorum kendi kendime ? Bir an elimi ayağımı herşeyden çekip, gitmek istiyor gönlüm Hırçın dalgalı, vefasız denizlerin kıyısında Öfkeyle deli gibi geziniyor yüreğim Hayasız, nankör insan müsveddeleri, zehirli bir yosun gibi dolaşıyor ayaklarıma. Daralmışım, bunalmışım . Kırılmış gururumun çatlaklarından sızıyor mağrur gözyaşlarım, Ağlamaklıyım. Uzaklardan bir keman sesi geliyor kulaklarıma , Farid Ferjad ’ Gelinciğin Hüznü ’ nü içimi acıta acıta çalıyor ? Beni anlatıyor geceye ... Işıkları sönmüş utangaç yüreğimin sokaklarında Bu akşam Derin bir melâlin tabur tabur ayak sesleri var Öfkelerim çığ, hüzünlerim çığlık çığlık Yüreğimde ihtilal Hande |