HASRET KALDI
Sevgiler soğudu, toprak gözyaşlarına boğuldu,
İnsanlık küçüldü, ağlayan yürekler duman oldu. Hakikatler suya battı, yalanlar akıp sel oldu, Hak terazinin kefesi, adaletsizlikle doldu. Güzel nimetler şükürsüz, gözler ise fersiz kaldı, İnsanlar sevgisiz, bulutlar ise yağmursuz kaldı. İlahi nur saçan güneş ve ay hep ışıksız kaldı, Ana, babalar eşik üstünde hep sevgisiz kaldı. Bilgi çağında debelendik, cehalet bilgi oldu, Bilgiler ekranlarda habersiz yalanlarla doldu, Karıncalar yolsuz, değirmenler hep susuz kaldı, Anne ve babalar, çocuklarına hep hasret kaldı. 09.10.2009 Sazlıdere |