Aktıkça kelimelerin ardındaki gözyaşı
Bugüne verilmiş söze koşar bedenim
Takılırken hayal gözler gülümseyen rüyama
Sustum
Düşünce kapısında yoğunlaştı karayel
Dilim varmadı anlatmaya
Nefesime dar geldi
Yüreğimde yürüyen geçmişin izleri

Gülmelerin yağmurunda
Nokta izine düşmesin diye göz yaşı
Arıyorum sokak ortasında
Gölgemi yutmuş ayak izini
Güne hazırlanan seher saflığında
Sersemde bulmaların haritasını
Kaldırımların serin sularında
Ten ateşimle yandı asfalt
Ve ben sensizlikte ölmemek için
Can yarımı gösteren aynalarla
Parkeledim çıkmaz sokağın dönüşünü

Gözlerimi mi seçtin yoksa kalbimi mi
Gönül sözün duman olmuş arıyor ateşini
Yoksa hasret dağlarını mı aşıyor
Sessizliğin dillenen sorusu

Yoksa sen
Bıraktığım düşlerde uyansın diye sabah
Gönlümde açmayan gece gülü müsün
Neden
Vuslatın çatık kaşlarında çatallanırken yollar
Keşkelerin veda istifasında sevdalılar

Kimbilir nerelerdesin
Başka tenlerde uyanan
Uzanamadığım yakınlık
Neden gecenin gamzesine oturuyor
Yatağımda yutkunan aklımı zorlayan dokunuş

Sormaların tutkusundayım
Düş müsün düşüncelerimin sonbaharı
Şimdi konuş dudaklarımdan sızan
İçimdeki zaman yolcusu
Neredesin suskunluğumun sözleri
Boğulurken dilsiz gecenin bestesi
Gönül yaşları düşüyor kafiyene

An ve an gözlerimde betonlaşır hüzün
Gözlerin gülümseyen suyunda küllenirken aşk
Hislerin zaman ortasında açıyor küstüm çiçekleri
Haydi kokla ayrılığa kol kanat geren
Bala tuz eken tavsiyeler
Korkun yıkarken köprüleri
Ayrılığa kadeh kaldırıyor kırmızı geceler

Bende ışığa mahkum gece gibiyim
Omuzlarımda kamburlaşan duygular
Ellerim kelepçelenirken semaya
Kış suskun sonbahar ağlarken yaprakta
Gözlerimde canlanırken yüzün
Dost bildim
Rüya kapısında bekleyen hayalleri
Yol bildim
Karanlığın tebessümündeki yıldızları
Açılırken senli yarınlar
Gülsün diye bahar
Kanatlandı dil güftesinden hür kuşlar

NURTEN TARIM