Topla Gülüşlerimi AvuçlarınaTut yüreğimin bir ucundan, kaldır beni Kaybolmadan Üzerine sis çökmüş sabahlarda. Güneş çekince elini, ayağını Ay titriyor parmak uçlarımda Yıldızlar gölgeliyor gözlerimi En yakın olanı sen Kapatınca yolları bulutlar Simsiyah hasret çörekleniyor içime Ertesi geceye mayalanıyor umut Senden sonra Kaç kez yalan söyledim kendime Bir bilsen Ne taşlar öğüttüm göğsümde Beklemeyi öğrettim de aklıma Sözüm geçmiyor, isyankâr yüreğime Ne zaman kapatsam gökyüzünü İpil ipil dökülüyor saçlarımdan Dokunuşun… Vakitsiz boşalıyor gözlerim Sel oluyorum sokağına Aç hadi pencereni Sızayım koynuna Usulca Topla tüm gülüşlerimi avuçlarına Serp yüzüme Baharım ol…ne olur. Devrim Tülay Aydın 08.06.2010 "DEĞERLİ VAKİTLERİNİ AYIRIP ŞİİRİME RENK KATAN, SES OLAN SN UFUK KARCI’ YA TEŞEKKÜRLERİMLE..." |
Kaç kez yalan söyledim kendime
Bir bilsen
Ne taşlar öğüttüm göğsümde
Beklemeyi öğrettim de aklıma
Sözüm geçmiyor, isyankâr yüreğime
Hangi yalana inanıldı.......
Güzeldi şiir.
Saygıyla.