Öyle bir esinti ki bu kasıp kavuran,
Yüreğimi buza kestiren,
Ve sağanakları gözlerimin,
Dinmeksizin
Kırkikindileri çağrıştıran..

Hüzün çeşmeleri bu kadar bereketliyse eğer,
İçimin kuralığı neden?

Sarı hakim fonumla güneşsizliğimde,
Işıksızım, mahzun, kırgın ve karamsar,
Sarınmışlığımda gecenin tül örtüsüne,
Üzgün, tarumar...

Ey umudum(!)
Kahretsin(!)
Kahretsin kaderime,
Yoksun işte yine.
Ne vakit buldum ki seni sanki, kaybettiğimi düşüneyim de,
Yakıp en ağır ağıtımı ardından ağlayayım..

Çilesiz, dertsiz günlerimin özlemindeyim..
Git başımdan hüsran,
Zebanim olma beynimde sorgucum,
Hesapsız yaşamışlığımdan...

Bitsin yürek sürgünüm.
Dinsin dertlerimin acısı.
Durulsun bu Gönül yine...
Dellenmeden, olmadan aykırı düşlerin,
Sebepsiz gülüşlerin faili,
Meçhule kurban gideyim..

Gün doğmuş, güneş açmış neyime?
Kokusu yoksa tuttuğum çiçeklerin elimde.
Değmiyorsa savurduğum kumlar avuçlarımdan yüzüme,
Deniz taşmış bana ne, yoksa gelgitleri içimde..
Oltanda çırpınan balık bensem eğer,
Kurtarıp atma denizime tekrar iade..

Rengarenk savrulurken etekleri çingene kızının,
Parmaklarında zilleri çalıyorken,
Duyulmuyorsa müziğin ritmi,
Coşmak, raksetmek gelmiyorsa içimden eskisi gibi,
Kör olsun gören gözlerim de, öleyim yitip şuracıkta hemen...

İntiharım bile hükümsüz bu yalan dünyada,
Olamadan ipe dizili kurutulmuş bir uskumru çiroz, tuzda sardalya..
Avcılar aç olsalar bile bakmadan geçiyor yanımdan,
Bedensizliğim, nedensizliğim kadar sakil duruyor ruhumdan.

Uzağım kalmamış ufkumda.
Oysa, yakınlar yarın gibi aklımda.
Tutamadan kayıp gidiyorlar avuçlarımdan...

Nasıl bir düş içindeyim ya Râb(!)
Düş değil düpedüz kâbus bu(!)
Uykuysa eğer bunun adı dilde,
Uyanmalıyım bundan hemen, acilen.
Ya da uyumalıyım, bunları görmeden ebediyen...

Suskunluğum; okyanus açıklarında/ Çığlığım; yürekte kilitli oda karanlığında....

*Kiraz Çiçeği*
Gönül Ersin