ANLARSIN
Bir gün ufuklarında alevlenen bu ümit
Kokusunu yitirmiş garip güle dönecek. O ateşin bağrında yaktığı ince muhit, Bir karanlık rüzgarın nefesiyle sönecek. İçinde duyacaksın bu devasız gurbeti Senin de dudağını çaresizlik yakacak. Kalbime nakşettiğin o nadide hasreti Kader elbet göğsüne bir gül gibi takacak. Düşeceksin sessizce karanlığın koynuna, O incecik ellerin göz yaşıyla dolacak. Yalnızlıklar saracak kollarını boynuna, Gözlerinin baharı sonsuz hazan olacak. Mücrim gibi titretir bir inilti arkandan, Başucunda bulursun hıçkırıyorken beni. Anlarsın ki yürekten anlarsın böyle candan, Benim kadar derinden kimse sevmemiş seni. |