//Aslında yeni değildi bu fırtına
Yeni değil kendimi sana anlatmaya çalışmam
Ne kadar ‘’efe’’lensende suskunluğumun duvarlarına
Hiddetini yarılan göğsüme deva sayarım
Gergin bir bulut gibi pınarlarımı göz çukurlarımda bekleterek
Ruhumu asumana set çekerek geriyordum
Öyle ya..
Sellerim bendini yırtacak nehirler gibi dururken
Seni gözyaşımla boğmaktan korkuyordum//

Teninde batan güneş gibi dururdu buselerim
İçinde ölü aşklar taşıyan tabutlar değildi asla
Saçının ormanında gömdüklerim..
Bana karanlık zamanlar yüksetip dursan da
Yine de gerdanına vuslatı resmedecek dudaklarım
Ve kulak diplerine bırakılan o ıslak yıldızları kurutan
Bitimsiz ayazlarım

Ben sana yaban/cı değildim hiç
Daha kaç gönül masumiyetini eritebilirdim
Alnına yaktığım ateşlerde
Biliyorum
Muhtemel bir tufana hazırlıyorsun beni
Yüreğimde kaynattığın denizlerde


Şahlanan bir kısrağın dinginliği yüzünde tezelense de
Serin göğ’ün altındaki yasak esrarımsın
Sen bana bağışlanan armağanın inayetine bölündüğüm
Düş bozumlarında ki
Ağrılı gece/Yarımsın



Faruk Civelek