BENİM DEDİKLERİN ACEP SENİN Mİ?
Dünyada ne varsa, sahip olduğun.
Benim dediklerin, acep senin mi? Uğruna öldüğün, saç-baş yolduğun. Benim dediklerin, acep senin mi? Senden önce kimler sahibi oldu? Şimdi gözlerine topraklar doldu. Adı unutuldu, yurdu kayboldu. Benim dediklerin, acep senin mi? Zahmet çektin, çile üstüne çile… Buradan giden yok, serveti ile. Kayıyor elinden, bak ömrün bile. Benim dediklerin, acep senin mi? Evlatlar imtihan, mal-mülk imtihan, İmtihan üstüne kurulmuş cihan. Ölümle son bulur, perde-i nihan. Benim dediklerin, acep senin mi? Gel Akgül’üm; mala tamah eyleme! Kendin yapıp, sonra eli paylama! Mülkün Malik’i var, büyük söyleme! Benim dediklerin, acep senin mi? KEMAL AKGÜL(22.05.2010) |
selam ve dua ile nihat yurt kanada saglik sihat sanada