GIYABEN SEVDİM
İlmek ilmek bütün kalplere sevgi
Aşkı ören Gül’ü sevdim gıyaben Ne kadar övsem de az kalır övgü Müşfik duran hâli sevdim gıyaben Hizmeti kendine nimet bileni Bir mazlumun gözyaşını sileni Hayır-şer demeyip Hak’tan geleni Güzel gören kulu sevdim gıyaben Yediğinden yedirirler yoksula Sarıp sarmalayıp çaputa, çula Yaşlıya, mağdura, yetime, dula Kanat geren kolu sevdim gıyaben Makbul değil caka satıp poz atan Makbulü düşene bir el uzatan Verdiğinde Hak rızası gözeten Gizli veren eli sevdim gıyaben Hayır yarışında girmiş sıraya Tebessümü değişilmez paraya Sözleriyle yürekteki yaraya Merhem süren dili sevdim gıyaben. Akgül’üm bu çağda doğru kalanı Sevdim; yolu erkânınca alanı Safı belli bir karınca olanı, Dosta varan yolu sevdim gıyaben Kemal AKGÜL |