Şavata
Artık soluklanma zamanı
Bir Söğüt gölgesinde Belki de bir dere kenarında Hatıranın kıyısında azıcık.. Okşayıp toprakla buluşturdum Babam’ı Şavatasını aldım sadece Manalı baktı gözlerime Sanırım affetti beni.. Sevdadan en çok hırpalandığım zamanlar Ve çocukluğumun bittiği mevsim Bu kadar yakınken denize Yeşili en çok özlediğim memleket Bir de yağmurlarını.. Böylesine güzel yağdığı gökyüzüm Artık vefalı aşklar zamanı Kimbilir mutlu bir aşk sınavına yeter ömrüm Oğlumda yeni ergenlik hikayeleri Bende mi yaşayacak o çocuk? Kan kırmızı aşk şiirleri defterinde.. Onunla yaşayabileceğim en güzel rastlantı Ölüm olmasa.. Ah keşke ölüm olmasa... Kendime dönüyorum şimdi zor olsa da Anılarım bavulumda Boynumda babamdan kalan Şavata.. Faruk Civelek Şavata:Kaşkol |
ama hepimiz bir gün oraya elbet gideceğiz... ve babalar evlatlarını hep affeder ne yaparsa yapsınlar...
mekanı cennet olsun...
kutluyorum kalemini nice şiirlerine