AŞKTA GELİR GEÇER GÖZYAŞLARI GİBİKaç damla gözyaşı geçti,yüzünün oluklarından Nasıl kaçabilir insan hayatın pişmanlığından Ömür tepesinde ki ,taş merdivenlerden çıkarken Uçan bir tek kuş yoktu yanında Sadece insan izleri basamaklarda Gök sokağına çiğ yağmış,nemli Sis içinde bulut kaplamış,gök kubbeyi Sona giden yol uçsuz bucaksız ,doğuya bakınsa da Gözyaşların kurumalı,eskimiş anılarda Kalbinin kırıldığı günlerdi çaresizliğin Aşkta gelir geçer gözyaşları gibi Seninle kalan tek şey yalnızlıktır Büyütürsün gecelerde Canavar bakışlı ruhlar gibi Dolaşır etrafında gölgeleri Ne zaman döneceğim diye, sorarsın kendine Dağlarına güz basmış,tüm yolların karla kaplı Gelirim demesi kolaydı İzi bile kalmamış gidenin Siyah bir inci kayıp ,gitmiş avuçlarından Gün doğmadan, deniz daha berrakken bulmuştun oysa Senin harcın değildi böylesi bir aşk,gizliden Çağlayanın sesiydi duyduğun, yüksek kayalardan dökülen Gökteki ay yavaşça yükselirken Gece yarısında gelen,gitmişti gün doğmadan Güz tepeleri ayrılık güneşini toplarken Sense mehtabın soğunda titriyorsun Kimse bakmıyor yüzüne yaşlı ağaçların Yıldan yıla yaprakların dökülürken Kuzey rüzgarıdır , yalnız açılmış o tekneyi sürükleyen |
muhteşem bir şiirdi
alkışladım saygımla