alıp kendimi gitmeden önce burdan uzaklara
çekip üstündeki gölgemi gitmeden başka diyarlara
bana bir söz ver katilim tek bir söz ver bana
son kurbanın ben olacağım son acımasızlığında


toplayıp parçalanmış kalbimi avuçlarımda yol alırken
silerek gözlerimdeki son yaşlarımı uzağa savrulurken
kapıdan çıkarken bana bir söz ver tek bir söz ver bana
bir daha çektirmeyeceksin bana çektirdiğini hiçbir aşığa


şimdi sonkez ayrılığın şiiri düşüyor acılı dudaklarımda
son hatıralarımı yeller alıyor senden çook uzakalara
kızgınım dargınım bu sözü vermezsen sen bana
son katlettiğin duygular benimdi ve olmayacak bir daha


bana söz ver katilim ağlatmayacaksın hiçbir gönülü
bna söz ver katilim kimseye yaşatmayacaksın hüznü
bana söz ver katilim oynamayacaksın duygularla bu sondu
bana söz ver katilim çektirme çekme acısıyla kısa ömrü


uğraş aşkar