VARLIĞINDA ÖLÜM YOKLUĞUNDA AŞK BİLDİM
gözlerini zifiri karanlık bildim baktığımda görmiyim
tenini diken bildim dokunmaya asla yeltenmiyim ve nefesini zehir bildim asla içime çekmiyim varlığında değil yokluğunda ölümü iyi, eyledim saçlarını dar ağacı eyledim dokunmadım kaçtım yüzünü duvar bildim aynalarda kendime baktım hançer saydım ellerini bu tenimden uzak tuttum varlığında değil sevgili yokluğunda ölümü sevdim adını kalbime hayin yazdım anmak söylemek olmasın seni gözlerime ölüm diye çizdim bakmaktan kaçınsın ve ulaşılmaz yazdım seni uzak ayaklarım yeltenmesin varlıığında değil sevgili yokluğunda ölümü iyi eyledim sesini çığlık bildim ürküten duymak istemedim resmini çöl bildim asla bahana bakmak istemedim seni ömrüme yokluğunda ölüm diye yazdım varlığında değil yokluğunda sevdim orda terkettim uğraş aşkar |
AŞKIN IZDIRABINI ANLATMIŞSIN
GÜZEL DEĞİŞİK BİR ŞİİRDİ.KUTLARIM SENİ CANNN.