Sende beş mevsimi yaşadı gönlüm.
Gamzenin şavkıyla ışıdı gönlüm.
Kaşlarını çatsan karardı dünyam.
Adını içinde taşıdı gönlüm.


Bir misal dediler dedim gülmisal.
Masal dağlarında lâleler al al.
Dedim ki hem nihal hem de gülnihal.
Sende beş mevsimi yaşadı gönlüm.


Ak doruklu dağdın benim karşımda.
Yıldız yıldız gülümserdin arşımda.
Esen rüzgârdaki çılgın hışımda.
Sende beş mevsimi yaşadı gönlüm.


İndi ovalara uslandı gönül.
Yeri geldi yine puslandı gönül.
Adında gül özünde gül yüzün gül.
Sende beş mevsimi yaşadı gönlüm.


Bitti sandım sevdan tekrar başladı.
Bakışların yüreğime işledi.
Aşk perisi beni senle fişledi.
Sende beş mevsimi yaşadı gönlüm.


Beş vakit huzura durduğum demde.
Dert de sendin em de sendin sinemde.
Sen çıktın hep gönül muhasebemde.
Sende beş mevsimi yaşadı gönlüm.
Ankara 04.05.2010 İ.K