1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2735
Okunma
Güneş
güneş doğmaz evimize
kışın ben ısıtırım altın saçlarımla
bakınca insanlar yoktur
sadece ayakları vardır
ben insanları adımlarından tanırım
hep aynı koku vardır duvarlarda
karanlığın sefalaetin açlığın kokusu
anlatmak isterim çoğu kez
kelimeler düğümlenir boğazımda
hep seni görürüm rüyamda
Kordonda kimbilir belki de Karşıyakada
o zengin sarışın kollarında
altında son model araba
hep seni yazarım ben baba
ben konuşmayı bilmeyen altın saçlı oğlun
hayatında en büyük hatan
senin özürlü çoçuğun;
dimdik ayakta
kaçmakla unutacağını sandığın
ama kalbinde en uç köşede hep varım
var olacağım...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz