Ölü eve çağrıkış takviminde bahar düşünce diyarıma vurgun hayata dair t/akıldı g/özüme cansız kareye esir ağaçsız yolun sonu bir ev... kırmızı çatısı çökmüş mazi akmış duvarları ölü... penceresi bir tek yaşama tutunan zamana inat ayakta camı sağlam iki kanat beyaz kurtlu tahta ölü hücreye iki dal ot yamalı sürme yosun mavi boya vurulmamış... hüzünlü seyrinde bir an gelir çıldırır gebe adımla yaşam geri vermez gözleri kör b/akarsan s/ona tıpkı son uykusunda kanserli kadının yastığa dökülmüş saçları geçmiş bir kızın çeyizi kapı önünde yığılı kül atılmış altını bit sarmış gül yaprağı açılmış ağzı bal akan incir üstünde sinek çöpte balık kılçığı çekmez tok ciğerci kedisini mor salkımın yeşil taneleri sandığın dibinde kalan bir ev... tozlu sokakta harabe boş damarı kara delik kara deliliğim eser içinde içimde durma canlan hadi! eski yaşanmış dağılanları toparla hayalimin eline cevap ver!... kan atan avuçlarım kitap gibi istiyorum seni... benim ol dönelim... tırnaklarım yıkık duvarında ruhunun çığlıkları sağır ediyor çaresiz acı... çağırıyor beni sarılıyorum sana... can olmalıyım cansın... nedeni yok... belki de sebebim sebepsizliğim bekle... geleceğim bavul hazırlıyorum 1/4/7 |