Şair ÖldüMezopotamya’da bir şair öldü ansızın… beklenmedik bir saatinde günün akşamsefaları bırakmışken sefayı yüreği burkuldu bütün mesellerin döküldü bütün cümleler, yıkılan bir duvar gibi vakit ağlama vaktidir yürekler çıkarsın karanlıklarından ağıtlarını en söylenmedik ahlar çekilsin feleğe o makus talihine bir halkın bugün kara açsın bütün çiçekler şair sustu artık, kargalar ötsün Mezopotamya lal bir çocuk şimdi deyin ki bir yıldız söndü geceden bir masal bitti deyin çocuklar öğrenmesin ki ağlamasın yetim kaldığını bilmesinler şevbuherklerin gün gelir onlar anlatır belki ‘Uzun’ masallarını “Mehmed Uzun’un anısına…” 24.03.2008 Ankara (Berfin Bahar Dergisi Ağustos/2008 sayısı) |