Gözlerimi açtığımda sen vardın yanımda,
Ağlamalarımı ilk duyan sensin,
İlk senin kokuna alıştım,
Ne zaman korksam sana sığınırım,
Ben, şefkati, merhameti sende öğrendim.
Anne…

Karnım acıktığında bir lokma yemeden beni doyurursun,
Üşüme nedir bilmem sıcaklığın hep üzerimde,
İlk senin sesine alıştım,
Ne zaman düşsem yardıma koşan ilk sensin,
Ben, sevgiyi, sevinci sende öğrendim.
Ve yüreğimin dilime baskılarına dayanamam,
Dilimin ilk alıştığı hece sensin.
Anne…

Hayatım boyunca imrenişlerim hep sanadır,
Ne zaman bir oyuna dalsam kulaklarım sokak başında
ayak seslerindedir,
Sokağı döndüğünde koşarak sana gelirdim,
Bilirdim, bana hep bir sürprizin vardı.
Baba…

Ben cesareti sende öğrendim,
ve saygıyı,
Eve geldiğin her akşam yorgun bakışlarına rağmen
bana gönderdiğin küçük tebessümleri,
Büyük bir gururla beni kucaklayıp yavrum deyişini,
Ufkumda çizdiğim ilk resmim sendin.
Baba…

Şimdi ne mutlu bana ki sizlere sahibim,
Artık bakışlarım yeşeriyor,
Hayat kaç renkten oluşuyor diye bana sorsalar,
Üç renkten oluşuyor derdim,
Annem, babam ve ben.


Asım YAMAN