ŞİMDİ
Dalgalar sırtımı sıvazlardı o vakitler
Ben kendimi mavi sanırdım Ya denizimde balıklar Ya gök/yüzümde kuşlar Kar nedir bilmezdim daha Dağların gurbet olduğunu Büyümeyi gitmeyi marifet Ağlamayı ayıp sanırdım. Fırından yeni çıkmış ekmek Kahvaltılarda vazgeçilmezimdi. Oysa ne zararlıymış sağlığa Sonra öğrendim. Rüzgarlar saçlarımı savururdu Ben kendimi poyraz sanırdım Ya içimde soğuklar Ya dışımda gülüşler şimdi... |
O zamanlar öyle sandığınız seylerin
büyüyünce ne olduğunu anladığınızda
belki de her şey daha bi anlamsız olabiliyor...
zamanla düşünce değişimi bizi farklı
düşüncelere, belki umutsuzluk belkide karamsarlığa sürüklüyor ...
Kutluyorum.