Kurt Uludu - İt Ürüdü
Hayat bazen dik yokuştur
Bazen suda ters akıştır Yaz gününde bu ne iştir Ninem damda kar kürüdü Kurt uludu, it ürüdü. Üzümler hep koruk kaldı Bedenlerse arık kaldı Elimizde bürük* kaldı Saçından tutup sürüdü Kurt uludu, it ürüdü. Adalet mülkün temeli Mülkü kuşatmak emeli Kararları netameli Damlarda ömrüm çürüdü Kurt uludu, it ürüdü. Doyan olmaz sofrasından Geçilmiyor tafrasından Tarlasının ortasından Ağaçlara su yürüdü Kurt uludu, it ürüdü. Kurup yıkmak hünerimiz Dökülsün alın terimiz Biz ancak bize benzeriz Dağları duman bürüdü Kurt uludu, it ürüdü. * Bürük: Anadolu’da kadınların başına bağladığı beyaz tülbent Çanakkale 24/04/2010 |