Yağmurlar Mazlumun Gözyaşı BelkiHangi garip sığındı ki Rabb’ine Bulutlar kararmış dönüp ağıyor. Ağlama sen balam senin yerine Şimşekler çakıyor yağmur yağıyor. Yağmurlar mazlumun gözyaşı belki Kimine bereket kimine tufan Belki de Tanrı’nın elidir gülüm Tufan bile olsa öyle güzel ki. Güller gülsuyuyla yıkıyor arzı Sümbül boyun bükmüş bela soğuyor.* Kimi de kaybetmiş edebi ırzı Yine de üstüne güneş doğuyor. Lale; ezel ebed sır içinde sır Rengi ötelerin sesi kim bilir? Belki de şairin gönlündeki yır** Kim bilir ki o ses gaipten gelir. * soğmak: uzaklaştırmak ** yır : söz, şiir Çanakkale 18/12/2012 Mustafa BERÇİN |