İnsanlık Ölüyor BeyimMetelik etmiyor mertlik burada Aklına eserse uğrar arada İnkarcı gavatın aklı parada Günbegün insanlık ölüyor beyim Halimize itler gülüyor beyim. Kaba yel diyorsam sen lodos anla Birçoğu yaşıyor şüpheyle zanla Didişip duruyor insan insanla Savaş baltaları biliyor beyim Halimize itler gülüyor beyim. Çifte su verilmiş çelik sanırsın Çalımına bakma yolda kalırsın Mahremini deme çok aldanırsın Kahpenin ardından yeliyor beyim Halimize itler gülüyor beyim. Hep beni mi gerer alemin derdi Buralarda yoktur erkeğin merdi Bir zamanlar akıl hüküm sürerdi Soysuzlar yurdumu bölüyor beyim Halimize itler gülüyor beyim Lodosu yiyenler kayış atıyor* Yalama olmuşlar hep yan yatıyor Biraz adam olan göze batıyor Onları da poyraz siliyor beyim Halimize itler gülüyor beyim. Mustafa sözüne nişan ver emi Karaya oturur gitmez bu gemi Ortaya çıkıp da sersem gölgemi Kuyruğunu kısan geliyor beyim Halimize itler gülüyor beyim. • Buralarda tiyneti bozulanlara “sanki lodos yemiş” diye alaya alırlar. Çanakkale 23/02/2013 |
şiirin her zamanki gibi yine güzel saglıcakla
AŞIK SELAMİ...