KENDİME
Anlamsız hayalden, düşten, rüyadan
Bak ne hale geldin Hikmet uyan be !... Ne zevk aldın üç-beş günlük dünyadan Acıya, kedere biraz dayan be !... Eksiktin her zaman, hiç tam olmadın Maalesef dillerde hoş nam olmadın Ne yazık, sonunda adam olmadın Sendin hayatına vurup, kıyan be !... Duruşun yaralı, gidişin sakat Koymadın kendinde bir tutam takat Millete doğruyu gösterdin fakat Sen oldun hep doğru yoldan cayan be !... Bir düzen, intizam belirlemedin Çok kulvarda koştun, hiç terlemedin Gerilerde kaldın, ilerlemedin Sendin hep yerinde adım sayan be !... Çapulcu takımı yürüdü gitti Çevreni ısırgan bürüdü gitti Akıllı, parseli sürüdü gitti Sen kaldın tarlada hıyar soyan be !... Azimden sakındın, faydadan kaçtın Lezzet deryâsında susuzdun, açtın Kendi kısmetini millete saçtın Sen yedim zannettin, onlar doyan be !... Uyanma vaktidir, ne geç ne erken Geçmişten al dersi, pişmanım derken. Sadece yıldızlar kayar sanırken, Sendin sen, sessizce yitip, kayan be !... Hikmet NAZLI |
Bu güzel şiiri ve çok değerli şairini yürekten kutluyorum… Selam ve dua ile