DOST İLE SOHBET
Bir sigara yaktım, baktım semâya
Dostun kalleşini eledim gitti... Yanımda beliren yorgun simâya Hayırlı akşamlar diledim gitti... Soluma oturdu selam vererek İsmini sorunca, dedi: "ne gerek" ! Aklımda olanı birden silerek Gönlümü sohbete buladım gitti... İlk önce ben sordum, O da anlattı Verdi, veriştirdi, kulak çınlattı Kimini methetti, kimine çattı Ben de öylesine kolladım gitti... Dedi ortadayım, hiç bir işim yok Dedi doğru- dürüst arkadaşım yok Yarim gurbet elde, can yoldaşım yok Dinledim, başımı salladım gitti... Sonra ben başladım, epey konuştum Meğer doluymuşum, boşa dönüştüm. Tanıttım, tanıdım, sevdim, tanıştım Onu bir dost gibi belledim gitti... Darbeler çetindi, yalnızlık zordu Çok değil, birkaç yıl bizleri yordu Bu adam yeniden maziyi sordu Solmuş dertlerimi suladım gitti... Dedi, bir araya gelmez yakamız Artık tükenmişiz, bitmiş cakamız Sohbete hep eşlik etti şakamız Şu kahrı umuda biledim gitti... Zamanı dört yandan delip- deşerek Konuştuk herşeyi dipten eşerek Sonra da sessizce helâlleşerek Bu garip adamı yolladım gitti... Hikmet NAZLI |