.....................................
’ Tez erişti şuh seher canların meclisine
Yürek hala yanmada halde maşallah kaldı
Şifalar sundu zikir şu garip dertlisine
Mahvoldu tüm kelâmlar dilde bir ALLAH kaldı....’
***************************************************


Maşallah;
Zikrin ruhuna nüfuz eden bir anlatım,
edebi yanıyla bir sanat eseri,
ruhuyla teşvik edici,
heveslendirici,
olağan üstü bir eser,şiiriniz.Taktire şayandır.


Aziz kardeşim:
Her varlık ister istemez,
yaratılış gayesiyle orantılı zikir etmeye programlanmışken,
insan oğluna,
sınırsız bir yelpazede,
dilediği sıfatta,
dilediği esma ile zikir yetkisi verilmiştir.
Kelimenin tam anlamıyla, cenabı Hakk’a halife kılınmıştır.

Yani evrende, belli sınırlar içinde kalmak şartıyla,
hüküm etkisi ve yetkisi verilmiştir.
Ademoğlundan, bu yetkiyi kullanırken,
beklenen,
hayatın bekasına,
adalete,
bütünlüğe halel getirmemesidir.
Çünkü;
yapacağı duanın, yani zikrinin,
sıfatullahça mutlaka kabul edileceği garantisi verilmiştir..

Kuran-ı Kerim,
yapacağımız zikrin nasıl olması gerektiğini,
bizlere,
bizzat Allah tealanın kelamıyla belirtmiş,
birliği ve tekilliği korumamız istenmiştir.

Usulüne uygun zikirin yollarını göstermiş,
düzenli zikri (az bile olsa sürekliliği önermiş,)tavsiye etmiş,
adil olmayı,
olmazsa olmaz kural olarak ortaya koymuştur.

Hem zikri yapanın bekası, hem de sıfatullahın,
yani tecelli mekanının,
haksızlığa maruz kalmaması için,
esmalarından,
Esma-i hüsnasının zikri önerilmiştir.

Esma-i hüsnadan murat;
hayatın devamlılığına uygun isimlerin zikredilmesidir.
Yokluğa ve zulme neden olacak isimlerinden uzak durulmasıdır.

İsimler;
anlamlarına göre tecelli edeceğinden,
kahır ve gazabı,
yıkım ve ölümü davet edecek isimlerin zikrinden uzak durulması gerekir.

Bu neden le;
islamda beddua yasaklanmış,
’Mümin ya hayır konuşsun ya da sussun ’
buyurulmuştur.

Özetle,
Anlamlarına göre, olumsuz esmaların zikrinden uzak durulmalı,
hayata ve hidayete davet dururken, ölümü davetin haksızlık olacağı;
ve zikri yapanın sorumlu tutulacağı unutulmamalıdır..

Allah ismi celalı,
her zaman ve her yerde,
herkes tarafından, zikir edilebilecek bir esma değildir.
O isim bütün esmalarını camiğ olduğundan zikrinde,
adaba riayet gerekir.

Arada bir hatırlamayı kast etmedik tabii.
Düzenli zikirden bahsediyoruz.

Öyle insanlar var ki
günde binlerce kere Allah ismi celalini okuduğunu söylüyor.
Allah ismi celalı,
ayaklar hareket halindeyken zikir edilemez.
Edilirse fayda yerine zarar hâsıl olur.
Yürüyen bir insan,
içinde Allah ismi celalı olan bir ayeti okuyamaz.
Okursa mesul olur.
Çünkü celal tecelli eder.

Literatüre girmiş birçok zikir şekli,
kuranın özüne muhaliftir; ne yazık.

Bize;
namazın adabı, bu konuda ibret olmalıdır.
Dikkat edilirse;
Uzun kıraatler, sol el, sağ el tarafından sıkı sıkıya bağlıyken okunur.
Celal esmaları ,
hareketsiz durumda, kıyam halindeyken,
vücudun baş bölgesinde okutulur.
Tekbir getirilir getirilmez, el bağlanır.
Rükuda, kemal esması olan el azım ün, zikredilir.
secdede, sırf cemal olan el ala ismini tespih ederiz.
Otururken bütün azalar sabittir.
Göz dahi hareket ettirilmez, secde noktasına bakar.
Otururken sağ ayak baş parmağı dik olarak yere sabitlenirken,
sol ayak üstüne oturulur.Bütün bunların bir anlamı olduğunu açıklamak üzere;
Resulü kibriya efandimiz s.a.v.’’Namazda sol elinizi sağ elinizle bağlayın,sol ayağınızın üstüne oturun ki,seytan vuslat bulmasın’’ buyurmuştur.
Bu sırdan da anlayacağımız üzere vücudumuz bir hakikat kimyasıdır.
Sol yanımızla Allah’ın celalini,
Sağ yanımızla Cemalini temsil ederiz.
Sol el ile iş yapmak en aza indirgenmiş,sağ elin kullanılması istenmiştir.
Sol elle tesbih çekmek (hikmet efali olduğu için) kesin olarak yasaklanmıştır.
Kitabı sol tarafından verilenler,hüsrandadır denilmiştir.

El işte göz oynaşta zikir yapılamaz.
Özellikle namaz dışında, toplu zikir olmadığı bilinmelidir.

Yerimiz, belki bu izah için uygun değildi.
Ancak, fırsat eğitiminden yararlanmak istenmiştir.

Bu Duygularla eserinizi selamlıyorum.
Başarılarınızın devamını diliyorum.



İSİM /esma









I .


Bilesin ki, azizim
Allah yar ve yardımcın olsun
İsim denilen: kelam
Vara / yoğa ad olan şeydir
Öyle ki
Fehim / varlığı isimle görür
Hayal / suretlere bürür
Vehim / yakınlaştırır
Fikir /düşündürür
Akıl bilir / hüküm yürür
Ve
Şey
İsmiyle / eşleşir
Şüpheye yer bırakmadan
Özleşir

Zatın bilincinde / söz
Var /ve yok’un yerini alır
Her halükarda
Bilinçli / bilinçsiz
Gerektikçe
Şey / ismi
İsim / şeyi çağırır


II .


İsmin kemali
Bilinmeyeni bildirmesidir
Şeyle aynileşmesidir
Böylece
Demiş olduk ki
Azizim / bi iznillahi teala / anla
O öyle bir kudrete sahiptir ki
Varı bildirmekle kalmaz
Batına dahi / bağırır
Gayrından yardım almadan
Masallardaki dev gibi
Anka gibi
Yoğu varlık mertebesine çağırır
Hatta varı yokluğa gönderen de odur
Öl demek yeter /ölür
Bu yüzden / mahluk olan akıl
Halık karşısında aciz
Hem /ebedi hayrette kalır
Ol emriyle
Batın / elle tutulur gibi çıkar da/ zahire
göz görür
çift / çift /âlemler
gümansız / külliyen yer ile yeksan
Kimi celaline /kimi cemaline
halen / topyekun secdeye varır
Cehennem gibi /cennet gibi
Sevgi gibi/ nefret gibi
Her var ve yok / nefsini
O kadir-i mutlak
Bir’den alır






III.






İşte
Azizim
O nedenle
Kendi hükmünce
İsim ve sıfatlarla
Bilinen
Sırf varlık olan Hakk’a
Yakin için
Allah adından başka yol yoktur

Nebiler tespihinin imamesi
Kâinatın efendisi
Muhammet s.a.v
Diliyle
Kitabullah bildirdi ki
Var ve bir olan
Allah
Var’a yok’a hükmetmiş
İblis müstesna /melekler
Halef Ademe secdetmiş


IV.




Mümküne ol de / bak
Hemen oluyor
Azizim
A canım
Aymalısın
Hakk’ı her nefisle bir saymalısın




V.



Duymalısın ey nefsim
Kur’an sana seslendi
Cennet, cehennem / sende
Bütün âleme halife sen
Duy /duy çağrıyı lütfen
Sensin muhatap dendi

Maksat sensin
Ya sin