üç kısım tekmil-i veda
feri solmuş solak bir düşte yastık altı sevmelerim eksik bir yatağın soğukluğuna sarılıp hürlüğü mühürlü yanıma uzanınca her şey düzelecek diye bin kere sayıklayan bu gecenin müdavimi sözlerimle uykuya dalıyor
kanadığım yerleri sızdırmaz silikonlarla perçinliyorum farzediyorum ki üvey büyüttüğümüz aşkımıza rağmen ek sefer de koysam yollarına bas bas gideceksin
yanlış diye bir şey yoktu aramızda oysa sadece doğrular eskidi sürgün dilini çıkarıp da dökünce onmazları sırrına sırra kadem basmış sebepler gibi son kullanma tarihimiz suçlu bilindi sabahın mutlu yanında verilmiş bir öpücüğün gecenin derbeder yanında hatırlanınca ağlatması şart mı? syrus |
sakın s/aklama torpağı
gök/yüzüm yanarken
tebrik azize
birazda ışık...
resim+10