NEYLESİNne mektup gelir ne telefonları postacılar unutmuş, dostlar neylesin yüreğime sır diye gömdüm onları bende kaldı hayeller, canlar neylesin oturdum geçmişin karanlığına karanlık dünyamda hatıralar eylensin kaderin bendeki yalnızlığına gün doğmuş gün batmış kader neylesin duman duman olmuş karanlık odam birde anılarla hayat süslensin geçmişin içinde çökmüş bu adam kan damlar yüreğime yaşlar neylesin ne günler beklemiş mutluluk gibi deş yarasını bülbül söylesin hangi çilelerin oldum sahibi dert benim için güller neylesin bende bu yola başımı koydum vur tokmağı demirci örsün inlesin kanlı duvarlara hasreti oydum yüreğim tokmağım taşlar neylesin yokluğun içinde varlığında var bir nefes kadar yakın geliyor sesin hazana varmış çıldırır rüzgar yapraklar kırılır dallar neylesin arayanım olamaz sabahtan beri kara kara bulutlar çakıp gürlesin yanaklarımı siler ıslak elleri yıldırımlar düştü yağmur neylesin feleğin cilveside biter oyunu yeter ağladığın yaşların dinsin hangi evliyalar bildi sonunu dertte ALLAH’ındır kullar neylesin dünya malıdır varsın eylensin |