IçineSaklasam yüreğimi içine, gecenin Sarip sarmalasa karanlık, Yıldızları savurup Billur billur, Tacını yapsam ellerimle Ve kopsa gök yüzü Içimden yırtılarak Akıp süzülsün samanyolu Bütün kederlerim le Bütün kahirlalarim la Bilmiyorum ki! Güneş dogar mi yine Sabah olur mu, yuzum de.. Bilmiyorum bu kaçıncı sabahim Sahip çıkar mıyım yine Günahların picine Tatmasam yemişlerin acısını, Yakmasaydım keşke Geçmiş günlerimi Içimden çıkara bilse idim Ben olan beni, Uçurtma gibi ası verseydim Yelpaze mi..... Mavilerin üstüne Güneşle toplasaydım Hayallerimi... Bedenim ruhumdan, olsaydi ibaret.... Olsaydı rüzgarlara yoldaş Kanasaydı gözlerim Belki ağlamayacaktı Gökyüzü... Belki bir kelebeğin Kanatlarının rengi olacaktı Olmayacaktı içimde Hengâme.... Olmayacaktı başka bir gök yüzü Çekmeyecektim... Bu dünyanın sancısını Bir suya yazılsaydı Yırtardım bütün boş sayfaları Ne kadar beyaza yazılcak varsa Yazardım siyaha... Yazardım rüyalarımın Düşlerine... Ü şeni verseydim... Üşümezdim belki Yanarken dünya denen Narına cehennemin... Mezarlarını basmışım Bağrıma... Ve cennetin... Ve selametin... Ve baş ucuma kazilsaydi Kefaretinin... Çektiği acısını Çekilen dert, o dur ki Yakma sin Acıtma sın canı Bütün duvarların çöker Içerden içerden Çeken bir can Sebep bir can Ve dünya için Bütün bu hengâme Ve insan.... Olmak zor imiş |