Sin
lahitten Yusuf’a
--- uzat ellerini Yusuf her göz kırpmamda ellerime dökülüyor hasret kirpikleri saçımın her telinde dilek çaputları dudaklarıma gözlerinin rengi bulaşsın esmer öp beni dokun bana Yusuf kavruldu tenim mezar taşına adımı yazdım ruhuma el-aşk toprak yiyorum sana acıktıkça duyur sesini Yusuf kaburgalarım etimden ayrıldı Münker Nekir suale başladı çift kişilik tabutta yanıma uzanmaya ne dersin... |
Ve
iki kez yazildi bu
efsane
antik cagda
ve bu gün---
siirle hep
sevgiyle