kurşuni siyahkömür karası kaderime gelişin yaşam kaynağımdı bir filiz boyu kadar ellerine düştü yüreğim yeşerdi çıkmaz yazısı sende kaldı ömrümün baharı karıştı katran karasındaki çilelerime özümsenmiş yüreğime sancılı yakut bakışların vakitsiz duygularda sarmaladı kat kat umutlarımı bekleyişlerimi utanmazdı gözlerim sana bakarken birkeresinde doğdu güneş tutuklu kalbime öylece mahkum ayaklarım kitlenişinde resmin kaldı elimde soğuktu gök mavisi düşen ruhumda gece ayazına yağmur damlalarını bekleyen bulutlara hasretti suallerim yıldızlarda şimşek hızına karıştı bana doğan hayalin orta yerine sarmaşıkların salınışında sessizce vurdu kış günü içimde yeşerirmi gülücüklerin kurşuni siyahtı gökyüzüne yükselen seslenişim bakışların içimi ısıtırdı aydınlığında ay parçası sevgin tomurcuklanırdı sahipsiz düşüncelerimde sen yine yoktun aradığım yalnızlığımda kendi halimle hasbihaldeyken yazdım yüreğime işledim nakış misali arzu halimi fani dünyada kavuşmak haram doğdun düşüncelerime ayrılık busesi koydun giderken kurşuni siyahtı geceden kara gözlerime saklı bir kentte gömülü kaldı tükenen kaderim.... n.altın 17/03/2010 karamsar vakilerde vakitsiz saatlerde... |
umutlarınız tükenmesin..harikaydı..tebrikler sevgiler..