bağışladımuyumak istiyorum. tabiat gibi uyandığımda, yeniden doğmak için. köklerime su yürür mü, tekrar bilemem ama bildiğim şey, küçüldüğüm... küçülüyorum, biteviye küçülüyorum. hissediyordum,artık görmeye de başladım, dün gece yarısı öğrendim; beynimiz bile küçülüyormuş! yetmedi kuruyormuş.. uyumak istiyorum.. damarlarıma,kılcallarıma can suyu, gözümün fer’ine nur’u ayaklarıma,dizlerime dermanı; umudumu geri istiyorum.. inancımın kırıntıları umudum, ne de kolay yitiriyorum kırıntılarımı, istemeyi mi unuttum, yoksa; istediklerim mi olmuyor.. nüfus kağıdım gibi, eskidi,kurudu,kavruldu.. yedek parçam da yok ki, şahsıma münhasır.. ben ile geldiler benimle toprak olmalarına, göz yummayacağım.bağışladım... halûk gürses |