ALEV ALEValev alev yanıyor yureğim narin,kırılgan üç zamandır. göremiyorum ama hissediyorum, birbiri içinde,birbirlerine bakan, soran soruşturan,cevap arayan; çintemani motifleri gibi,sürekli çıkış arıyorum.. korateşimin sıcaklığı yüzüme vuruyor, açamıyorum;benekleri,halkaları kıramıyorum, yanıyorum.. değişmem,değiştirmem gerekli, varsın olsun halkalar,bilmeliyim her çıkışın,bir inişi ; insanların bir lâl dönemi olduğunu.. olgunluk,kâmil,şükran an’ların misâli, yaşamalıyım..tatmalıyım lâle’nin duruluğunu.. incecik saplarındaki bir çift yaprak, örtecek,koruyacak taçlanmış çiçeğini.. bana,turkuazın serinliği gerek. bana,lâle’nin dinginliği , bana hercai menekşenin değişkenliği bana zakkumun istikrarı bana sevginin pınarı gerek... halûk gürses |